چگونه فایل PDF بسازیم و بخوانیم؟

PDF چیست؟

PDF فرمتی است که برای کتاب های الکترونیکی استفاده می شود و نسبت به فرمت های دیگر مثل Doc برتری دارد چون وقتی از کامپیوتری به کامپیوتر دیگر انتقال می یابد نظم نوشته های آن به هم نمی ریزد.
به هر حال، در بسیاری از مواقع کسانی که فایلی را می گیرند ترجیح می دهند که فایل را به صورت PDF بگیرند، چون ممکن است در کامپیوتری که می خواهند از آن فایل استفاده کنند نرم افزار سازنده ی فایل وجود نداشته باشد.

 چگونه PDF بخوانیم؟

برای این که بتوانیم یک فایل PDF را بخوانیم باید از نرم افزار Adobe Acrobat Reader استفاده کنیم. این نرم افزار را می توانیم از سایت www.Adobe.com/acrobat به راحتی download کنیم.
برای download کردن یک فایل PDF به جای آن که روی لینک آن کلیک کنیم، بهتر است ابتدا کلیک راست کنیم و بعد Save target as را انتخاب کنیم تا فایل بر روی کامپیوترمان ذخیره شود تا به راحتی بتوانیم آن فایل را باز کنیم و اطلاعات درونی اش را ببینیم.

 

 

 

چگونه فایل PDF بسازیم؟

 

چند راه برای ساختن فایل PDF داریم. هر فایلی که بتوانیم چاپ کنیم را می توان به PDF تبدیل کرد. بنابراین می توانیم فایل های مختلف را به PDF تبدیل کنیم تا دیگران برای دیدن فایل های ما نیازی نداشته باشند که نرم افزارهای مختلف را نصب کنند. یکی از راه های ساختن PDF استفاده از نرم افزار  Adobe Acrobat است. توجه کنید که این نرم افزار با Adobe Acrobat Reader تفاوت دارد. Reader فقط می تواند فایل PDF را بخواند ولی Adobe Acrobat که بعضی اوقات Adobe Acrobat Writer هم نامیده می شود، هم می تواند فایل های PDF را بخواند، هم می تواند ویرایش کند و هم فایل های PDF ایجاد کند.

اگر فایل های PDF را با نرم افزار Adobe Acrobat باز کنیم می توانیم آن ها را تغییر بدهیم. برای ساختن فایل PDF و تبدیل فایل های دیگر به PDF از Adobe Distiller که به همراه Adobe Acrobat نصب می شود هم می توانیم استفاده کنیم.
البته نرم افزار Adobe Distiller بدون Adobe Acrobat هم نصب می شود و می توانیم فقط از آن استفاده کنیم در این صورت برای خواندن فایل های PDF باید Adobe Acrobat Reader را هم نصب کنیم.

اگر نرم افزار Adobe Distiller را نصب کنیم چاپگری با همین نام بر روی کامپیوتر نصب می شود که هر فایلی را که می خواهیم به PDF تبدیل کنیم باید اول با نرم افزار مربوط به خودش باز کنیم و بعد فایل را چاپ کنیم. چاپگر Adobe Distiller را به جای چاپگر پیش فرض خودمان انتخاب کنیم تا مسیر ذخیره ی فایل را از ما بپرسد و فایل PDF ذخیره شود. این روش اگرچه بسیار راحت و ساده است ولی بعضی از وقت ها با مشکل مواجه می شود و ممکن است فایل PDF مان درست کار نکند. مثلا بعضی وقت ها این روش نمی تواند با فونتی که ما توی فایلمان استفاده کردیم کار کند و پیغام Error می دهد.

 

راه دیگر استفاده از نرم افزار PDF995 است. این نرم افزار را می توانیم از سایت www.pdf995.com دانلود کنیم. حجم این نرم افزار بسیار کم است و وقتی روی سیستم مان نصب می شود یک چاپگر با همین نام بر روی ویندوزمان نصب می شود که می توانیم با انتخاب این چاپگر به عنوان چاپگر پیش فرض در هنگام چاپ، فایل PDF بسازیم.

راه مطمئن تر برای ساخت فایل PDF استفاده از چاپگر Postscript است که دردسر بیشتری دارد. برای نصب چنین چاپگری در Control Panel، Printers را باز می کنیم بر روی Add Printer دو بار کلیک می کنیم و در مرحله ی بعد Local Printer را انتخاب می کنیم در قسمت Select the Printer Port از بین فهرست نمایش داده شده، آخرین گزینه یعنی File: Print to file را انتخاب می کنیم. در مرحله ی بعد یک چاپگر Postscript را به عنوان چاپگر انتخاب می کنیم. اگر می خواهیم این چاپگر پیش فرض باشد Yes و اگر نه No را انتخاب می کنیم و Next را می زنیم تا نصب ما کامل شود.
حالا برای ساختن PDF باید در نرم افزار مورد نظرمان فایل را با استفاده از چاپگر که نصب کردیم چاپ کنیم، اول باید مسیر و نام فایل دخیره شده را مشخص کنیم تا یک فایل PRN بر روی هارد کامپیوترمان ذخیره شود و  بعد این فایل را با نرم افزار Acrobat Distiller باز می کنیم و سپس با استفاده از Drag کردن، فایل PRN را بر روی نرم افزار قرار دهیم.
Distiller، یک فایل PDF در کنار فایل PRN ما می سازد که می توانیم آن را باز کنیم و ببینیم. سایت هایی هم مثل www.pdfconverter.com وجود دارند که به صورت online بعضی از فایل هایمان مثل Word و html را به PDF تبدیل می کنند. البته این سایت ها معمولا با فایل های فارسی سازگار نیستند. در آخر بعضی از نرم افزار ها امکانات خاصی را برای ساختن فایل های PDF دارند که در قسمت Save As و یا Export آن ها می توانیم فایل PDF بسازیم.

منبع : www.amoozesh-computer.ir

 

آموزش نصب مادربورد

چگونه یک مادربورد جدید نصب کنیم؟

راستش اولین باری که می خواستم یک سیستم را مونتاژ کنم چیزی در مورد اسمبل قطعات کامپیوتری نمی دونستم، اصلا قطعات را لمس هم نکرده بودم. رفتم داخل یک شرکتی برای کارآموزی و روز اول قطعات و کیس را گذاشتن جلوی من و یک توضیح مختصری دادن گفتن شروع کن. اولش ترسیدم که قطعات را اشتباه جا بزنم ولی بعدش همه را سر جاشون گذاشتم و خدا را شکر اتفاقی هم نیفتاد. حالا برای شما توضیح می دهم که چطوری این کار را انجام دهید و ببینید که چقدر راحت انجام می شود.

 هترین بخش درباره ی سخت افزار کامپیوتر این است که آن ها سر جای خودشون نصب شده باشند، آنها جاهای مشخصی دارند که نصب بشوند؛ مگر اینکه شما بخواهید آزمایش کنید که جاهایشان را تغییر دهید. من در این مقاله، سعی می کنم به شما بگویم که چگونه مهم ترین قطعه ی سخت افزاری یعنی مادربورد را نصب کنید و به شما توصیه می کنم که هر قطعه را حتما سر جای خودش نصب کنید.
حالا می بینیم که چه چیزهایی لازم داریم. روشن است که ما برای شروع یک مادربورد نیاز داریم. نیازهای بعدی ما یک جعبه (کیس) و یک پردازنده ی مرکزی (CPU) است.

برای این که شما خودتان بتوانید کامپیوترتان را مونتاژ کنید، باید یک مجموعه ی کامل از پیچ گوشتی هایی را که لازم دارید داشته باشید. برای اینکه از مادربوردتان قبل از شروع نصب مراقبت کنید 2 مورد مهم را باید رعایت کنید که عبارتند از:

باید چک کنید که آیا CPU شما با مادربوردتان سازگار است.
باید چک کنید که آیا اندازه ی کیس تان برای مادربورد مناسب است.

یکبار دیگر مواردی را که در بالا نامبرده شد را بررسی کنید، حالا شما آماده هستید که مونتاژ را شروع کنید.

 

 

پنل محافظ اصلی ورودی/خروجی

 

اجازه دهید که با پَنِل محافظ اصلی ورودی/خروجی شروع کنم. اول، ما نیاز داریم که پَنِل اصلی محافظ ورودی/خروجی را که فقط در جعبه ی مادربورد وجود دارد را بررسی کنیم، باید ببینیم که آیا سوکت های پورت ورودی/خروجی با مادربورد سازگار است یا نه.
مادربوردهایی که توی بازار مشتری بیشتری دارند، معمولا مثل یک بازی کامپیوتری کامل یا پورت های صدای کامل ویژگی های جدیدی دارند. پس، احتمال دارد که پَنِل محافظ ورودی/خروجی که توی جعبه ی مادربوردتان است با سوکت های پورت ورودی/خروجی یکی نباشد. فقط پَنِل محافظ ورودی/خروجی که در جعبه ی مادربوردتان است می تواند مادربورد را در کیس ثابت نگه دارد. مطمئن باشید وقتی که مادربورد و پَنِل محافظ ورودی/خروجی در جعبه ی مادربورد قرار دارند هیچ فشاری به آن ها وارد نمی شود. فقط در صورتی فشار به آن ها وارد می شود که یا در بیرون از جعبه باشند و یا به طور صحیح در جعبه قرار نگرفته باشند.

 

 

پردازنده (CPU)

 

مرحله ی بعدی که بسیار مهم هم هست نصب پردازنده (CPU) روی مادربورد است. این کار بسیار ساده ای است، در موقع نصب پردازنده دقت بیش تری داشته باشید چون پردازنده یک شیء خیلی حساس است. سوکت پردازنده را در مادربورد به راحتی می توانیم تشخیص بدهیم. معمولا در کنارش یک گیره ی پلاستیکی دارد. به راحتی بازوی پلاستیکی را بلند کنید و گیره ی سوکت را باز کنید، این تمام کاری است که شما باید برای نصب پردازنده انجام دهید. حالا، باید پردازنده تان را چک کنید. پردازنده ی خوب پین هایی دارد که در زیر آن قرار دارد، ولی یک گوشه از آن معمولا پین ندارد که با یک نشانه ی مثلثی شکل نشان داده شده است. پردازنده را با سوکتش جفت کنید و آن را روی سوکت قرار دهید. باید درست روی سوکت قرار بگیرد، حالا گیره ی پلاستیکی را برای قفل کردن CPU پایین آورید. این نکته را یادتان باشد که قبل از این که مادربرد را روی کیس نصب کنید حتما پردازنده را جا بزنید بعد مادربرد را روی کیس نصب کنید.

 

 

 

کیس (Case)

 

مرحله ی بعدی جاسازی مادربرد روی کیستان است. کیس ها توسط شرکت های گوناگونی ساخته شده اند که معمولا پیچ هایی دارند که با مادربورد جور است. پایه ی مادربورد در کیس، به درستی با پَنِل ورودی/خروجی تنظیم شده است. یکبار دیگر بعد از اینکه به درستی مادربورد را تنظیم کردید مادربورد را نصب کنید. باید بدانید که کیس یک کلید پاور دارد که برق را به تمام اجزاء گوناگون کامپیوتر می رساند. مادربوردهای قدیمی شبیه ATX، معمولا یک کانکتور (بست) 20 پین ATX دارند، در حالی که مادربوردهای جدید از کابل های هادی و برق 12 ولت استفاده می کنند و از اتصالات مخصوص ساخته شده اند که به مادربوردتان اجازه می دهد که از منبع تغذیه به درستی استفاده کند.

 

 

هم چنین شما به یک کلید برای منبع تغذیه نیاز دارید که کانکتور اختصاصی آن معمولا با PW-SW نشان داده می شود و روی مادربورد قرار دارد. در نهایت پاور را به مادربورد متصل کنید و وقتی که از درست کار کردن آن مطمئن شدید، پیچ های روی مادربورد را محکم ببندید تا در جای خودش ثابت شود. توجه داشته باشید که قبل از اینکه مادربورد را روی کیس محکم کنید از درست کار کردن آن مطمئن باشید.

مونتاژ کردن همه ی قطعات سخت افزاری روی کیس کار سختی نیست، فقط باید با دقت زیاد انجام دهید. حواستان باشد که کابل های پاور و داده (DATA) را در جاهای خودشان نصب کنید.
خوب ، ملاحظه کردید که چقدر راحت می توانید یک مادربورد یا هر قطعه ی سخت افزاری دیگر را روی کیس نصب کنید و کار مونتاژ یا ارتقاء کامپیوترتان را خودتان انجام دهید.

منبع : www.amoozesh-computer.ir

 

Auto Run چیست و چگونه به وجود می آید؟

در ویندوز ها قابلیتی وجود دارد که سیستم عامل می تواند توسط آن دیسک موجود در درایو را تشخیص بدهد که به آن AutoRun می گویند. در محیط ویندوز وقتی که دیسکی را در درایو قرار می دهید، سیستم عامل دنبال فایلی به نام AUTORUN.INF می گردد که فایل متنی است که می توانید آن را با Note Pad ایجاد کنید.

 توانایی های فایل AUTORUN.INF چیست؟

1- مسیر و نام برنامه های اجرایی را نشان می دهد تا به صورت خودکار بعد از این که دیسک را در درایو قرار دادید اجرا شود.
2- آیکون مورد نظر را به جای آیکون پیش فرض درایو قرار می دهد.
3- متن مورد نظر را به جای متن پیش فرض می گذارد.

یک فایل AUTORUN.INF چگونه به وجود می آید؟

 

برای این که فایل را به وجود بیاورید، می توانید از برنامه ی Note Pad استفاده کنید. بعد از این که فایل را درست کردید باید پسوند فایل را از TXT به INF تغییر دهید. البته باید توجه داشته باشید که حتما در خط اول فرمان [ AutoRun ] را بنویسید.

نکته : هر دستور را در خط جدا بنویسید.

اگر می خواهید بدانید که دیسکی که در درایو شما هست، فایل AUTORUN.INF را دارد یا نه، باید بر روی آیکون آن در درایو کلیک راست کنید، اگر در منوی آن گزینه ی AutoRun باشد یعنی دیسکتان فایل AUTORUN.INF را دارد.
اگر در این منو Open را بزنید، می توانید بدون اجرا کردن AutoRun محتویات داخل دیسک را ببینید. ولی اگر گزینه ی AutoPlay را بزنید، سیستم عامل با استفاده از برنامه ی AutoRun.EXE فایل AUTORUN.INF داخل دیسک را می خواند و دستورات داخل آن را اجرا می کند.

نکته : از فایل AUTORUN.INF برای این که یک برنامه ی مشخص در درایو به طور خودکار اجرا شود استفاده می شود.

 

 

 

چگونه از اجرای خودکار AUTORUN.INF جلوگیری کنیم؟

 

برای این کار بعد از این که دیسک را در درایو گذاشتیم، کلید Shift را پایین نگه می داریم.

 

دستورهای مربوط به فایل AutoRun.INF برای به وجود آوردن یک فایل AutoRun.INF

 

1- Icon

 

این دستور برای تعیین آیکون درایو مورد نظر به جای آیکون پیش فرض استفاده می شود.
[ Icon=iconfilename ], [index]

توضیحات:
Iconfilename: اسم یک فایل است که با یکی از پسوندهای ICO، DLL، BMP و یا EXE مشخص می شود.
اگر فایل بیشتر از یک آیکون داشته باشد، می توانید از پارامتر index ( از 0 تا N ) آیکون مورد نظر را مشخص کنید.
مثال زیر آیکون 7 را از فایل Icon.exe نشان می دهد.
6Icon=Icon.exe,

 

2- Label (برچسب)
با این دستور می توانیم متن مورد نظر را جایگزین Label پیش فرض درایو کنیم.

Label=Label Text

مثال:در این جا با این دستور می توانیم متن "OstadeIT" را جایگزین Label پیش فرض درایو کنیم.
Label=OstadeIT

3- Open
با این دستور می توانیم مسیر یک فایل را تعیین کنیم تا وقتی دیسک را در درایو می گذاریم به صورت اتوماتیک اجرا شود.
[ . . . [ 2 [ param1Open=[exepath\] exefile [param]
نام ، همان فایل اجرایی است که وقتی دیسک را در درایو قرار دادید می خواهید به طور اتوماتیک اجرا شود. اگر فایل اجرایی در شاخه ی اصلی درایو باشد، می توانید فقط نام فایل را بنویسید، اگر این طور نباشد باید مسیر را به طور کامل بنویسید.

 

منبع : www.amoozesh-computer.ir